म्हणाला, “महाराज तुम्हाला ठार करणार आहेत, तेव्हा जिवाला जपा.” हे ऐकून आपल्याला सावध केल्याबद्दल योग्य वेळ येताच तुला चांगले बक्षीस देईन, असे राजाच्या भावाने त्याला वचन दिले. एकदा राजा आजारी पडला आणि त्यातच तो मरण पावला. राजाचा भाऊ गादीवर बसला. मग प्रथम त्याने नोकराला बोलावून घेतले आणि याचे शिर छाटावे, असा हुकूम फर्माविला. हे ऐकून तो विश्वासघातकी नोकर गयावया करीत राजाचे पाय धरून म्हणाला, “महाराज हेच का माझे बक्षीस? त्यावर राजा म्हणाला,” हेच तुझे योग्य बक्षीस. जो नोकर आपल्या राजाचे गुपित बाहेर फोडतो, त्याला देहान्ताशिवाय शिक्षा नाही. तू हा अपराध केला आहेस, म्हणून तू या शिक्षेस पात्र आहेस. ज्याने माझ्या मोठ्या भावाचा विश्वासघात केला, तो माझाही करणार नाही हे कशावरुन? (पूर्ण) तात्पर्य ः विश्वासघातकी माणसाकडून नेहमी सावध राहावे. त्यांच्या करणीने ते जीव गमावून बसतात.